چند سطر از کریستن بوبن

 

کریستین بوبَن
(به فرانسوی: Christian Bobin)
نویسنده فرانسوی زاده ۲۴ آوریل ۱۹۵۱ در شهر لو کروزو است.

کریستیان (که گاه با املای کریستین» به فارسی نوشته شده) همواره علاقۀ وافری به شهر زادگاه خود دارد. او پس از تحصیل در رشته فلسفه به کارهای گوناگونی مبادرت ورزید: از کار در یک کتابخانه شهری در اوتن یک موزه در لو کروزو تا رومه‌نگاری برای یک نشریۀ محلی.

او در 1977 به نویسندگی روی آورد و تاکنون بیش از 60 اثر تألیف کرده‌است. کودکی، عشق و تنهایی دستمایه خلق بیشتر آثار اوست. آثار بوبن مانند زنجیر به هم پیوسته‌اند، هر یک تصویر دیگری را روشن ساخته و در کنار هم، تابلوی زندگی و افکار نویسنده را شکل می‌دهند. برای او تجربه‌های ساده زندگی ـ کودکی، عشق، تنهایی ـ دستمایه خلق آثاری عاشقانه‌است. بوبن بیش از آن که به مضامین و کلمات اهمیت دهد، به آوا و لحن کلام می‌پردازد؛ با این حال نوشته‌های او سرشار از اندیشه‌اند. اندیشه‌ای که از زندگی عاشقانه اش و از عشقش به زندگی سرچشمه می‌گیرد. برای بوبن نوشتن، سراییدنِ آواهاست.

در ایران کریستیان بوبن با کتاب ستایش هیچ (éloge du rien) در سال ۱۳۷۳ و کتاب چهره دیگر (Ľ Autre visage) در سال ۱۳۷۴ با ترجمه پیروز سیار معرفی شد. اما بوبن با کتاب رفیق اعلی (Le Très- Bas) با ترجمه همین مترجم به معروفیت دست یافت. بعد از آن تب ترجمه آثار او در کشور شدت گرفت، زیرا به فاصلۀ چند سال تقریباً نیمی از آثار او به فارسی ترجمه شد. چند رمان او حتی بیش از یک مترجم دارد. برای مثال رمان ژه (Geai) علاوه بر همین عنوان، با عنوان ابله محله یا دی‍وان‍ه‌ب‍ازی‌ (La folle allure) با عنوان دی‍وان‍ه‌وار نیز منتشر شده است.

 

خوشبختی یک نت موسیقی مجزا و منفک نیست، شادی دو نت موسیقی است که هریک به‌ سویِ دیگری پر می‌کشند. بدبختی زمانی است که صدای ناهنجاری به‌ گوش می‌رسد چون نت شما با نت طرف مقابل، هماهنگ نیست.

بدترین نوع جدایی بین آدم‌ها، همین است، چیزِ دیگری نیست، تفاوت ضرباهنگ آن‌ها.

کتاب دیوانه‌وار
 #کریستین_بوبن

خداوند به همان راحتی به زمین می‌آید که موسیقی موتزارت به آسمان می‌رود، اما گوش شنیدن آن را نداریم.
دست‌های خود را در آب رودخانه‌ای بگیرید، آبی را که به این مانع پیش‌بینی نشده برخورد می‌کند و شیوه‌ی خندانش را در دور زدن مانع نگاه کنید؛ بگذارید طراوت از دستان شما به روحتان منتقل شود.
مانند یک کودک جلوی ه‌ای خم شوید و ذهن خود را از هر فکری خالی کنید و به صدای آبی که رد می‌شود و به بی‌پروایی روشن زمانی که می‌گریزد گوش دهید. در همان لحظه یکی از سونات‌های موتزارت را حس کرده‌اید، دیده‌اید و شنیده‌اید.

#فراتر_از_بودن
 #کریستین_بوبن  

به گمان من، هنرِ بزرگ، هنر فاصله‌هاست، آدم‌ها زیاد نزدیک باشند می‌سوزند و زیاد دور یخ می‌زنند، باید نقطه درست را پیدا کرد و در آن ماند .

و آن را جز با ریاضت کشیدن نمی‌توان یافت، مثل همه چیزهای دیگری که آدم واقعا می‌آموزد، برای دانستن باید بهایش را پرداخت .

درد را دوست ندارم، هرگز هم آن را دوست نخواهم داشت، ولی باید اذعان کنم که آموزگار خوبی است، رستگاری نگه داشتن هوشمندی است و نشاط و ملایمت

رستگاری یعنی زنده ماندن حتی اگر مرده باشیم !
#کریستین_بوبن
کتاب دیوانه بازی

هر چه انسان به نور نزدیک‌تر می‌شود بیشتر خود را پر از سایه می‌بیند.

#کریستین_بوبن

وقتی آدم کسی را دوست دارد،
همیشه چیزی برای گفتن یا نوشتن
به او پیدا می کند، تا آخر عمر.»

#کریستین_بوبن
#لاجرم_بردل_نشست

کسانی که ما را دوست‌ دارند، از آنها که از ما نفرت دارند، خطرناک‌ترند! زیرا انسان قادر نیست در مقابل آنها از خود مقاومتی نشان دهد. هیچکس نمی‌تواند به اندازه یک دوست، انسان را به انجام کاری وادار کند که درست بر خلاف میل اوست.

کتاب دیوانه وار
#کریستین_بوبن